Wino roku - czerwone
Gulfi Nero d'Avola Rossojbleo 2007 - zakupione przeze mnie po dłuższym czasie spędzonym w towarzystwie li tylko trunków austriackich. Szukałem w tamtym momencie wina złożonego, trudniejszego, mogącego dać mi trochę oddechu od charakterystycznych i dość jednowymiarowych win z posiadłości Johanna Gasslera. Otrzymałem to wszystko i jeszcze trochę więcej; próbowane przeze mnie Gulfi to wino ciekawe, zyskujące z czasem, wciągające. Zdecydowanie godne polecenia.Wyróżnienia:
Wino roku - białe
Wyróżnienie:
Wydarzenie roku
Bez dwóch zdań - Grand Prix Magazynu Wino 2010. Listopadowe spotkanie, podczas którego, dzięki uprzejmości redakcji MW, miałem możliwość wypowiedzieć się na temat najlepszych win 2010 roku w Polsce, wspominam bardzo dobrze.Winiarskich wydarzeń w kraju mamy coraz więcej (i dobrze!), jednak w moim odczuciu trudno je porównać ze wspomnianym spotkaniem; głównie ze względu na realną możliwość oceny próbowanych win. Co dla blogera nadal pozostaje bardzo istotnym faktem.
Blog roku
Jako, że bloga sam prowadzę, często i chętnie zaglądam cóż ciekawego ma do powiedzenia "konkurencja" :-). A że ma do powiedzenia bardzo dużo i najczęściej bardzo interesująco, pomyślałem, że wskażę w tym miejscu 3 blogi, które w 2010 roku odwiedzałem najczęściej. Starając się autorom zanadto nie słodzić.
Moje Wina - w moim odczuciu absolutnie bezkonkurencyjny. Jest ciekawie, dowcipnie, merytorycznie. Co więcej - pomysł cały czas jest rozwijany. Zainteresowanych odsyłam do Wine Zine, czyli kontynuacji i rozszerzonej wersji bloga.
Wine Notes - czyli jak z prostego dziennika internetowego dokumentującego spróbowane wina zrobić bloga, na którym relacje podróżnicze mieszają się z felietonem, a winne dylematy sąsiadują z opisem winiarskich wydarzeń w skali kraju. Wszystko na niezmiennym, wysokim poziomie.
Białe nad Czerwonym - gdzie wino jest pretekstem do poznawania i opisywania coraz to nowych wrażeń. W większości rzecz jasna związanych z winem właśnie, zdarzają się jednak i inne alkohole (nalewki, piwa), czasem autor zahaczy o stricte kulinarny temat (jak gęsina), bywa, że zachęci do przeczytania książki (oczywiście związanej z kuchnią). Całość z silnym wskazaniem na Italię.
Rozczarowanie roku
Ceny win w Polsce - choć sporo mówi się o rosnącej konsumpcji wina w naszym kraju, udanie debiutują na szerokim rynku rodzimi winiarze, tematycznych blogów zaś przybywa, poziom cen w dalszym ciągu potrafi odstraszyć konsumentów od półek z winnym asortymentem. Ze szczególnym wskazaniem (niestety) na wina polskie, za które wszyscy sporo przepłacamy. Pozostaje tylko mieć nadzieję, że sytuacja ulegać będzie systematycznej poprawie, choć na większe zmiany w temacie specjalnie się nie nastawiam. W tym kontekście udanie radzą sobie dyskonty (z "Owadem" na czele), proponujące nierzadko ciekawe wina w przystępnych cenach.
Cześć Tomku, też dziś wybrałem kilka win. Od razu widać, że wszystko ustawiliśmy:-)
OdpowiedzUsuńNajsmutniejsza wydaje się kategoria ROZCZAROWANIE ROKU, niestety jest to rozczarowanie dla nas wszystkich.
Dzięki za ciepłe słowo. Postaram się w tym roku penetrować trochę inne kraje, a nie tylko Włochy.
No niestety, spisek wyszedł na jaw, na drugi raz trzeba pomyśleć o większym interwale czasowym :-) Dobrze, że chociaż nasze typy się od siebie różniły.
OdpowiedzUsuńEj, to Nowy Rok, wszyscy robią podsumowania :] Nikt nie będzie nic podejrzewał.
OdpowiedzUsuńJa na pewno przyklasnęłabym Ci, jeśli chodzi o Jaworka (wygrał u mnie GP MW). Rozczarowanie roku to bardzo skomplikowana sprawa, niestety. Mimo wszystko trudno mi mieć pretensje do polskich winiarzy o wysokie ceny wina - przy tak małej produkcji i wysokich opłatach ciężko cokolwiek z tym zrobić.
Sprawa dyskontów - choć podoba mi się idea taniego wina, a jakże! - jest z kolei dwustronnym medalem. Fajnie, że wino staje się popularne, ale dobrze byłoby zrobić coś, żeby dyskontowe wino było jedynie "skakaniem w bok" a nie pierwszym wyborem.
Wszystkiego dobrego!
Co do cen polskich win, zgadzam się, że to jeszcze nie ten moment. Na razie nie zaistniały jeszcze nawet w powszechnej świadomości; z reguły natykam się na wzrok pełen politowania i porozumiewawcze uśmiechy, gdy mówię o dobrym winie z Polski. I choć sytuację polskich winiarzy rozumiem, czasem dopada mnie dylemat - czy wybrać dwa tańsze wina z zagranicy, czy też jedno z Polski? Przy zachowanej porównywalnej jakości, rzecz jasna.
OdpowiedzUsuńNatomiast odnosząc się do cen wina w ogóle, to aktywność dyskontów na tym polu postrzegam jak na razie jako pozytywną. Wprawdzie często ta atrakcyjna, niska cena odpowiada niestety jakości trunku, z drugiej jednak strony - nierzadko można trafić na perełki. Konsument dostaje zaś jasny sygnał, że wino (najczęściej do picia codziennego, użytkowe) naprawdę może być tańsze.
Cena wina to temat-rzeka, siłą rzeczy upraszczam więc i spłaszczam tu tę kwestię. Uderza jednak fakt różnic w cenach między Polską a zagranicą; stąd więc rozczarowanie.
Odwzajemniam życzenia :-)
Próbowałem wczoraj tego Kendermannsa, ale z 2007 roku. - przednie wino. Dzięki za polecenie tej butelki!
OdpowiedzUsuń